Η ψήφος της 25ης Ιανουαρίου

  Γνωρίζουμε όλοι πλέον καλά ότι οι  οικονομικές και πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει διεθνώς, κυρίως για τους Έλληνες πολίτες τα πέντε τελευταία χρόνια. Αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες, διότι θα αναδείξουν εκείνη την κυβέρνηση που θα κληθεί να διαπραγματευτεί επί της ουσίας για το αύριο της χώρας. Τα περιθώρια για την Ελλάδα στένεψαν επικίνδυνα και ήρθε η στιγμή, χωρίς διλήμματα, διαξιφισμούς και πόλωση να συζητήσουμε για την επόμενη μέρα, με γνώμονα το κοινό και εθνικό συμφέρον.

 Οι εκλογικές αναμετρήσεις των «μνημονιακών» ετών απέδειξαν περίτρανα πως η ψήφος διαμαρτυρίας κατάφερε να στείλει στο Κοινοβούλιο ακραίες τάσεις και θέσεις. Ο θυμός και η δικαιολογημένη οργή του κόσμου για το υπάρχον πολιτικό σύστημα έφερε αντίθετα αποτελέσματα. Έφτασε λοιπόν η στιγμή να μετατραπεί η ψήφος του καθενός σε ψήφο θετική. Ψηφίζω αυτόν που θεωρώ πως θα με εκπροσωπεί, αυτόν που θα μπορεί να μεταφέρει στη Βουλή τον παλμό και τα αιτήματα των πολιτών. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια για ψήφους διαμαρτυρίας, ή ακόμα χειρότερα, για ψήφους τρομοκρατίας.

 Ας μετατραπεί η ψήφος σε θετική, αλλάζοντας αυτό που ενοχλεί τον καθένα, ανανεώνοντας τη σύνθεση του Κοινοβουλίου, αναθέτοντας σε ικανούς ανθρώπους να διαχειριστούν την «μετά κρίσης» εποχή.

 Μέσα από την επαγγελματική μου εμπειρία και γνωρίζοντας ότι η Αχαΐα είναι ένας τόπος που οι πολιτικοί άνθρωποι που «γέννησε» και ανέδειξε δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα, είμαι σε θέση να προσφέρω ουσιαστικά, να συνθέσω και να προτείνω εκείνες τις ρεαλιστικές λύσεις που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία και στο νομό μας.

 Ζητώ την ψήφο σας για να μπορέσω να αναδείξω τις δυνατότητες της Αχαΐας και να την φέρω στο προσκήνιο, για να πάψει επιτέλους να είναι «μια πολύπαθη περιοχή της Ελλάδας, που ενώ για χρόνια εκπροσωπείτο από πρωθυπουργούς και βουλευτές, κανείς δε φρόντισε γι’ αυτήν».

 Οι πολίτες έχουν ανάγκη από ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί, που έχουν περπατήσει στο δρόμο, που έχουν εργαστεί, ώστε να γνωρίζουν ο κάθε νόμος που ψηφίζουν, ποιες επιπτώσεις θα έχει στην κοινωνία.

  Επιμένω στην πολιτική της πράξης και όχι της θεωρίας, στον ρεαλισμό της εποχής και όχι στον φαύλο κύκλο των υποσχέσεων.

 Η οικονομική κρίση προκάλεσε και προκαλεί δεινά στον τόπο μας, που οφείλουμε να ξεπεράσουμε. Το οφείλουμε στην Αχαΐα, στην Ελλάδα, στην ιστορία μας, αλλά πρωτίστως στις επόμενες γενιές.

 Η Ελλάδα δε χρειάζεται να χάσει άλλο χρόνο με τις πολιτικές δυνάμεις οχυρωμένες πίσω από στείρες και ξεπερασμένες ιδεολογίες.

 Η ανάταξη, η ανασύνταξη, η ανάπτυξη, η ανασυγκρότηση και η αναδιοργάνωση προϋποθέτουν μία και μόνο έννοια: την ανανέωση. Μία ανανέωση που θα ξεκινήσει από την Βουλή και θα επεκταθεί σε όλες τις λειτουργίες της Πολιτείας και του Κράτους.

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΥΦΕΣΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ

  Πριν δύο εβδομάδες εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Οικονομία σε ύφεση-Πολιτική υπό κρίση», από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Πρόκειται για ένα πόνημα, που η αρχική του σύλληψη είχε ως αφετηρία την οικονομική κρίση και, συνεπακόλουθα, την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.

  Όπως αναφέρω και στον πρόλογο, θέλησα να συμπεριλάβω και μια συλλογή από σταχυολογημένα άρθρα μου (αρθρογραφώ από το έτος 1987), τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, εάν όχι προβλέψεις, τουλάχιστον ορθές εκτιμήσεις για την επερχόμενη οικονομική κρίση, την οποία τελικώς βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας. Προέκυψε έτσι ένα βιβλίο αποτελούμενο από δύο μέρη. Το δεύτερο περιλαμβάνει τα ήδη εκδοθέντα άρθρα μου σε, πανελλήνιας εμβέλειας, εφημερίδες και περιοδικά. Η επιλογή από μια πληθώρα άρθρων έγινε με βάση τη διαχρονικότητα των γραφομένων, κατανεμημένα σε τέσσερις ενότητες.

  Το πρώτο μέρος αποτελεί τη θέση μου, ως οικονομολόγου και ενεργού πολίτη. Τις σκέψεις, τις ιδέες μου και τις προτάσεις μου. Γίνεται μια αποτίμηση και μια αναδρομή στην εποχή που ξέσπασε η κρίση στην Αμερική και για ποιους λόγους βρήκε ανοχύρωτη την Ευρώπη, και κυρίως την Ελλάδα. Κάθε εξέλιξη στην οικονομία δε μπορεί παρά να έχει και πολιτικές διαστάσεις  και παραμέτρους, επομένως θεώρησα σωστό, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, να αναφερθώ με κριτική ματιά στο πολιτικό «είναι» και «γίγνεσθαι» της χώρας. Θα ήταν εύκολο να σταθώ μόνο σε μια κριτική τού παρελθόντος, συλλήβδην τής πολιτικής τής μεταπολίτευσης, αλλά στο κατώφλι τού 2015 οι Έλληνες και γνωρίζουν τι έχει συμβεί, αλλά, κυρίως, έχουν βαρεθεί την κριτική στο παρελθόν, που καθημερινά αποδεικνύεται πως δεν οδηγεί κάπου. Προσπάθησα, λοιπόν, να οδηγήσω τον αναγνώστη σε μια συλλογιστική για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής, η οποία δεν τον υποβάλλει σε διλήμματα, αλλά, ίσως, τον βάζει σ΄ ένα δρόμο αναθεώρησης παγιωμένων προσεγγίσεων, σε μια εξέταση τής κατάστασης υπό άλλο πρίσμα, μακριά από τα ξεπερασμένα πολιτικά στερεότυπα.

  Η έξοδος από την οικονομική κρίση και η ορθή πολιτική διαχείριση τής μετά μνημονίου εποχής είναι μείζον θέμα στις ημέρες μας και βέβαια το ζητούμενο. Όλες οι θετικές έννοιες που ακούγονται, όπως η ανάπτυξη, η ανασύνταξη, η ανάταξη, η ανασυγκρότηση, κ.ά, συνεπάγονται την αναθεώρηση τής πολιτικής σκέψης τού πολίτη, η οποία, απαλλαγμένη από αγκυλώσεις τού παρελθόντος, θα εδράζεται στα νέα οικονομικά και πολιτικά δεδομένα τής εποχής μας. Είναι περιττό και επικίνδυνο να δημιουργούνται αυταπάτες. Η προ κρίσης περίοδος πέρασε ανεπιστρεπτί για την Ελλάδα, και όχι μόνο, και οφείλουμε ν΄ ακολουθήσουμε το τραίνο τής ιστορίας. Όταν αναθεωρήσουν οι πολίτες, είναι επόμενο πως θ’ αλλάξει και το πολιτικό κατεστημένο, διότι έτσι λειτουργεί η Δημοκρατία, και με ανανεωμένο πολιτικό προσωπικό, νέες ιδέες και πολίτες που θα επιδείξουν την πολιτική ωριμότητά τους, μετά από τα πέντε χρόνια τής κρίσης και της ύφεσης, εκτιμώ πως η Ελλάδα θα καταφέρει ν’ ανακάμψει και να επιστρέψει στο προσκήνιο δυναμικά, όπως αρμόζει στην ιστορία της και όπως οφείλει στις γενιές που έρχονται.